Φρίκη

Σε κοιταζα στα ματια και έβλεπα τον Θεό 
σου φίλουσα τα χέρια και ενοιωθα την χαρα της ζωής 
σου χαιδευα τα μαλλια και ενοιωθα την μοναδικότητα σου 
σε σκέφτομαι και αηδιαζω  
σε βλέπω και παγώνουν τα χέρια μου 
σε φαντάζομαι αλλου και αγνοώ την μυρωδιά της θάλασσας ,την ουσία της ζωής μου
Θα κοιτάζω αόριστα το ηλιοβασίλεμα 
θα μιλάω ανούσια για το θέλω μου 
θα ακροαβατώ ακομα και για την αναγκαιότητα της ύπαρξης μου...PRF